Blog zostaje przeniesiony (link na dole), nie dlatego, że coś mi się w tym nie podoba, ale chcę wprowadzić kilka zmian, na które tu już jest za późno ^^
Posty, które są na tym blogu będą się pojawiać na nowym co jakiś czas, bo jak wspomniałam chcę wprowadzić pewne poprawki >.<
>>>KILK<<<
czwartek, 31 lipca 2014
niedziela, 27 lipca 2014
Kochanie... (EXO-Lay, +18 ^w^)
Dla mojej Aneczki~♥
Nie gniewaj się już na mnie ;-;
Siedziałaś na kanapie w salonie i nudziłaś się. Czekałaś na tego, który miał tą nudę przerwać. Byliście razem już ponad rok, wszyscy uważali was za wybitnie szczęśliwy związek. Nie było inaczej, może nawet zostalibyście razem już na zawsze? Ale to wszystko zależało głównie od niego. Patrzyłaś na gitarę należąca do twojego ukochanego. Zawsze go trochę irytowało, jak jej dotykałaś, ale teraz Cię nie widział, prawda? Wstałaś i dotknęłaś gryfu instrumentu, instynktownie cofnęłaś rękę. Trochę się martwiłaś, bo chłopak miał już wracać. Postanowiłaś, że jednak zostawisz gitarę w spokoju, a sama pójdziesz pooglądać telewizor.
Przysnęłaś. Obudził Cię dopiero dobrze znajomy Ci głos i lekka wilgoć na policzku.
-Słońce, wstawaj.-poczułaś ciepło na uchu. To było takie słodkie, jak Ten Jedyny szeptał Ci do ucha. Zamruczałaś cicho i niechętnie otworzyłaś oczy. Zobaczyłaś tego, który Cię obudził. Uśmiechnęłaś się.
-Cześć kotku.-powiedziałaś i objęłaś go za szyję, a on pocałował Cię w usta. Oddałaś pocałunek i zamruczałaś cicho. Dotknął twojego policzka i zbliżył usta do twojego ucha. Zamknęłaś oczy.
-Bardzo ci się nudziło beze mnie?-zapytał szeptem.
-Tylko troszeczkę.-odpowiedziałaś, poczułaś mokry pocałunek na swojej szyi. Usiadł obok ciebie, a jego ręce powędrowały na twoją talię. Nadal był przyssany do twojej szyi, namiętnie ją całował, ssał, a tobie sprawiało to wielką przyjemność. Bałaś się jednak, że zaraz wejdzie reszta zespołu i was zobaczą. Twój ukochany, jakby czytał Ci w myślach, wstał i za rękę zabrał Cię do sypialni. Zakluczył drzwi i ująwszy Cię w talii zaczął całować twoją szyję i obojczyki, co jakiś czas cmokając w usta. Zaczęłaś mruczeć, objęłaś go i zacisnęłaś w pięściach jego koszulkę. Chłopak chwycił dolną krawędź twojej bluzki i zręcznie ją z Ciebie zdjął. Nie pozostałaś mu dłużna i także zdjęłaś górną część jego garderoby. Położył Cię na łóżku pod sobą i zaczął całować coraz niżej, po całym torsie. Wsunął ręce pod twoje plecy i rozpiął Ci stanik, po czym płynnym ruchem go zdjął. Pocałował kilka razy twoją pierś, a z twoich ust wydobył się stłumiony jęk. Polizał twój sutek, zataczając językiem koła wokół brodawki. Przygryzłaś wargę i starałaś się nie jęczeć za głośno, podczas gdy Lay zaczął pieścić Cię jeszcze namiętniej, dołączając w ten taniec rozkoszy twoją drugą pierś, którą począł masować ręką. Byłaś już cała mokra, podczas gdy on całował Cię coraz niżej i niżej. Rozpiął twoje szorty i je z Ciebie ściągnął, po czym zaczął namiętnie całować twoje usta. Po chwili jego spodnie też walały się po ziemi. Oplotłaś go swoim udem i poruszyłaś biodrami. Było Ci gorąco, pragnęłaś go, a on Ciebie. Czekałaś tylko na moment, kiedy w Ciebie wejdzie. Chłopak złapał Cię za rękę i zbliżył usta do twojego ucha.
-Kocham Cię, ___-wyszeptał i zsunął z twoich bioder majtki.
-Ja Ciebie też.-odpowiedziałaś i pocałowałaś go, pozwalając mu wsunąć swój język między twoje wargi. Zjechałaś rękami po jego plecach i zsunęłaś jego bokserki, które niedługo później wylądowały na ziemi. Przejechałaś ręką po jego twardej męskości i objęłaś ukochanego w pasie. Ley delikatnie wszedł w Ciebie, na co cicho jęknęłaś.
-W porządku?-zapytał szeptem, wiedział, że to twój pierwszy raz i bał się, że będzie Cię za bardzo boleć. Pokiwałaś twierdząco głową i oplotłaś go nogami. Chłopak powoli zaczął poruszać biodrami, na początku trochę Cię bolało, ale z czasem robiło Ci się coraz lepiej. Twój oddech stał się ciężki i nieregularny, a z twoich ust co chwila wydobywały się lekko stłumione jęki. YiXing całował twoją szyję, nadal nie przerywając ruchu, którego teraz tak bardzo pragnęłaś. Wbiłaś lekko palce w jego plecy, bo poczułaś, że zbliżasz się do końca. Przygryzłaś wargę i schowałaś głowę w zagłębieniu jego szyi. Doszłaś z głośnym jękiem, wbijając paznokcie w plecy Lay'a, który szczytował krótko po tobie. Chłopak wyszedł z Ciebie, położyłaś się na boku, a on Cię przytulił. Po chwili jednak wypościł twoją osóbkę z objęć i odwrócił się do Ciebie tyłem. Krótko potem znów Cię objął, ale w ręce trzymał małe pudełko. Otworzył je, a Twoim oczom ukazał się srebrny pierścionek z trzema cyrkoniami. Usłyszałaś jego szept.
-___, wyjdziesz za mnie?
-Cześć kotku.-powiedziałaś i objęłaś go za szyję, a on pocałował Cię w usta. Oddałaś pocałunek i zamruczałaś cicho. Dotknął twojego policzka i zbliżył usta do twojego ucha. Zamknęłaś oczy.
-Bardzo ci się nudziło beze mnie?-zapytał szeptem.
-Tylko troszeczkę.-odpowiedziałaś, poczułaś mokry pocałunek na swojej szyi. Usiadł obok ciebie, a jego ręce powędrowały na twoją talię. Nadal był przyssany do twojej szyi, namiętnie ją całował, ssał, a tobie sprawiało to wielką przyjemność. Bałaś się jednak, że zaraz wejdzie reszta zespołu i was zobaczą. Twój ukochany, jakby czytał Ci w myślach, wstał i za rękę zabrał Cię do sypialni. Zakluczył drzwi i ująwszy Cię w talii zaczął całować twoją szyję i obojczyki, co jakiś czas cmokając w usta. Zaczęłaś mruczeć, objęłaś go i zacisnęłaś w pięściach jego koszulkę. Chłopak chwycił dolną krawędź twojej bluzki i zręcznie ją z Ciebie zdjął. Nie pozostałaś mu dłużna i także zdjęłaś górną część jego garderoby. Położył Cię na łóżku pod sobą i zaczął całować coraz niżej, po całym torsie. Wsunął ręce pod twoje plecy i rozpiął Ci stanik, po czym płynnym ruchem go zdjął. Pocałował kilka razy twoją pierś, a z twoich ust wydobył się stłumiony jęk. Polizał twój sutek, zataczając językiem koła wokół brodawki. Przygryzłaś wargę i starałaś się nie jęczeć za głośno, podczas gdy Lay zaczął pieścić Cię jeszcze namiętniej, dołączając w ten taniec rozkoszy twoją drugą pierś, którą począł masować ręką. Byłaś już cała mokra, podczas gdy on całował Cię coraz niżej i niżej. Rozpiął twoje szorty i je z Ciebie ściągnął, po czym zaczął namiętnie całować twoje usta. Po chwili jego spodnie też walały się po ziemi. Oplotłaś go swoim udem i poruszyłaś biodrami. Było Ci gorąco, pragnęłaś go, a on Ciebie. Czekałaś tylko na moment, kiedy w Ciebie wejdzie. Chłopak złapał Cię za rękę i zbliżył usta do twojego ucha.
-Kocham Cię, ___-wyszeptał i zsunął z twoich bioder majtki.
-Ja Ciebie też.-odpowiedziałaś i pocałowałaś go, pozwalając mu wsunąć swój język między twoje wargi. Zjechałaś rękami po jego plecach i zsunęłaś jego bokserki, które niedługo później wylądowały na ziemi. Przejechałaś ręką po jego twardej męskości i objęłaś ukochanego w pasie. Ley delikatnie wszedł w Ciebie, na co cicho jęknęłaś.
-W porządku?-zapytał szeptem, wiedział, że to twój pierwszy raz i bał się, że będzie Cię za bardzo boleć. Pokiwałaś twierdząco głową i oplotłaś go nogami. Chłopak powoli zaczął poruszać biodrami, na początku trochę Cię bolało, ale z czasem robiło Ci się coraz lepiej. Twój oddech stał się ciężki i nieregularny, a z twoich ust co chwila wydobywały się lekko stłumione jęki. YiXing całował twoją szyję, nadal nie przerywając ruchu, którego teraz tak bardzo pragnęłaś. Wbiłaś lekko palce w jego plecy, bo poczułaś, że zbliżasz się do końca. Przygryzłaś wargę i schowałaś głowę w zagłębieniu jego szyi. Doszłaś z głośnym jękiem, wbijając paznokcie w plecy Lay'a, który szczytował krótko po tobie. Chłopak wyszedł z Ciebie, położyłaś się na boku, a on Cię przytulił. Po chwili jednak wypościł twoją osóbkę z objęć i odwrócił się do Ciebie tyłem. Krótko potem znów Cię objął, ale w ręce trzymał małe pudełko. Otworzył je, a Twoim oczom ukazał się srebrny pierścionek z trzema cyrkoniami. Usłyszałaś jego szept.
-___, wyjdziesz za mnie?
czwartek, 26 czerwca 2014
Wymarzone wakacje (SHINee, Key)
Mieszkałaś w Seoulu, a na wakacje pojechałaś nad morze. Okolica była bardzo spokojna, więc miałaś wielką nadzieję, że odpoczniesz trochę od zgiełku miasta. Wynajęłaś pokój w niewielkim hotelu. Odebrawszy klucz udałaś się wolnym krokiem do pomieszczenia numer 8, które ci przydzielono. Weszłaś do środka, nawet ci się spodobało. Pokój nie był jakoś bardzo duży, ale przytulny i z ładnym widokiem. Położyłaś walizkę koło drzwi, usiadłaś na łóżku i rozejrzałaś się dokładniej. Byłaś zmęczona po podróży, więc położyłaś się i poszłaś spać.
Wstałaś po kilku godzinach, było już późne popołudnie, ale pogoda była ładna, więc postanowiłaś przejść się po okolicy. Przebrałaś się i wyszłaś zamykając pokój na klucz. Miałaś nadzieję, że się nie zgubisz... Po drodze mignął ci wysoki blondyn, ale nie przejęłaś się tym za bardzo. Stwierdziłaś, że to kolejny przyjezdny.
Poszłaś na plażę, piasek był niemalże biały, a woda przejrzysta. Blisko wody szła jakaś para, trzymając się za ręce. Stanęli i zaczęli się całować.
-Ja pierdole...-mruknęłaś do siebie. Rzygać ci się chciało widząc tą ich cudowną sielankę. Szczerze, to miałaś ochotę wrzucić tą dwójkę do wody. Wywróciłaś oczami i poszłaś w drugą stronę. Cały spacer trochę ci zajął, wróciłaś dopiero jak się ściemniło. Idąc do pokoju znowu kątem oka zobaczyłaś blondyna z grupką innych chłopaków. Uznałaś, że to nic dziwnego, bo w końcu oboje tam mieszkacie. Weszłaś do pokoju i udałaś się do łazienki, wzięłaś prysznic, włączyłaś laptopa. Siedziałaś tak dobre kilka godzin, zajmując się swoimi sprawami po czym wyłączyłaś sprzęt i poszłaś spać.
Wstałaś około 10, usiadłaś na łóżku nakrywając kolana kołdrą, po czym zastanowiłaś się co dzisiaj będziesz robić. Postanowiłaś, że ponownie pójdziesz na plażę. Właściwie w tym miasteczku nie było wiele interesujących miejsc. Ubrałaś się, spakowałaś do torby kilka potrzebnych rzeczy i wyszłaś. Zanim poszłaś w zaplanowane miejsce najpierw zahaczyłaś o restaurację, w której zjadłaś śniadanie, potem jeszcze przeszłaś się po pobliskim lesie. Wędrowałaś mniej więcej godzinę, po czym poszłaś tam, gdzie wcześniej miałaś zamiar. Usiadłaś pod drzewem i gapiłaś się najpierw na plażę, potem na wodę. Nie było tak wielu ludzi, zaledwie kilku. Było strasznie gorąco, więc rozebrałaś się do stroju, wsmarowałaś w swoje blade ciało olejek po czym podeszłaś do linii brzegowej. Weszłaś po kostki do wody, która była cudownie zimna. Zrobiłaś kilka kroków w przód, przez co stałaś w chłodnej cieczy po kolana. Spojrzałaś na niebo zasłaniając słońce dłonią. Na firmamencie nie było ani jednej chmurki i nie zapowiadało się, żeby miało się to zmienić. Lekko zrezygnowana zapuściłaś się dalej od brzegu i zamoczyłaś całe ciało. Woda przyjemnie cię ochłodziła, więc nie było ci już tak strasznie gorąco. Wyszłaś z wody dopiero po dłuższym czasie, bo zrobiłaś się głodna. Wytarłaś się jako-tako i podeszłaś do barku stojącego niedaleko. Ponownie zobaczyłaś tego blondwłosego chłopaka. Przypominał ci kogoś, ale widziałaś go tylko przez kilka sekund, więc nie dałaś rady stwierdzić im był. Zjadłaś coś, po czym wróciłaś na swoje miejsce.
Cały dzień spędziłaś na poznawaniu terenu i wieczorem idąc do pokoju myślałaś tylko o tym, że umyjesz się i pójdziesz spać. Momentalnie sobie przypomniałaś, że przecież nie zamknęłaś drzwi. Walnęłaś się ręką w czoło i niepewnie weszłaś do pomieszczenia. Trochę się obawiałaś, miałaś złe przeczucia. W momencie gdy weszłaś do pokoju z twojej łazienki wyszedł chłopak. Wysoki, blondyn. Na biodrach miał przewiązany ręcznik, po jego ciele spływała woda. Znałaś go. Z wyjątkiem tego, że była to ta sama osoba, którą dzisiaj kilka razy spotkałaś, to chłopak okazał się być Key'em z SHINee. Stałaś przez chwilę jak wryta patrząc na Kibuma, on gdy cię zauważył zareagował dokładnie tym samym. Odruchowo złapał ręcznik spoczywający na jego biodrach.
-Co ty robisz w moim pokoju?-spytał po chwili ciszy. Uniosłaś brwi i spojrzałaś na niego jak na debila. Był twoim idolem, ale w tej sytuacji inteligencją się nie wykazał.
-Kibum Oppa, to jest mój pokój. Ósemka.-odpowiedziałaś. Chłopak zrobił wielkie oczy i walnął się w czoło.
-Serio? Przepraszam!-zasłonił twarz ręką, po czym zaczął się śmiać i powtarzać słowo "przepraszam". Przeszło ci przez myśl, żeby za karę zerwać z niego ten ręcznik, ale powstrzymałaś się i tylko zachichotałaś.
-Idź się ubierz, potem będziesz przepraszał.-powiedziałaś rozbawiona, a zarazem lekko zawstydzona zaistniałą sytuacją. Kibum posłuchał cię i wycofał się do łazienki. Usiadłaś na łóżko, wiedziałaś, że dzisiaj już raczej nie zaśniesz. Nie mogłaś przestać się uśmiechać, zobaczyć swojego idola w samym ręczniku-marzenie każdej dziewczyny. Jednak ty podświadomie byłaś jakby... spokojna? Key wyszedł.
-Ubrany? Możemy już pogadać?-spytałaś. Przytaknął. Był czerwony jak burak, ale starałaś się z tego powodu go nie wyśmiać. Widocznie nie wiedział jak zacząć rozmowę.-Ej no, ale weź się nie wstydź! To ja tu powinnam się wstydzić, w końcu jestem waszą fanką...-walnęłaś bez zastanowienia.
-Serio? Słuchasz SHINee?-zapytał. Pokiwałaś twierdząco głową, a on jakby się rozchmurzył.-Już się bałem, że będę musiał się tłumaczyć...-stwierdził.
-I tak musisz, inaczej cię nie wypuszczę.-uśmiechnęłaś się. Spojrzał na zamknięte drzwi.
-Zakluczyłaś?
-Tak.-ponowiłaś szatański uśmieszek.
-No...-zaciął się.-Ja po prostu pomyliłem pokoje.-zawstydził się. Patrzyłaś na niego przez chwilę.
-Jaki ty jesteś słodki!-powiedziałaś po czym wstałaś. On zrobił to samo. Nie mogłaś się powstrzymać i go przytuliłaś, wyraźnie się rozluźnił i też cię objął.-Jak znowu będziesz chciał wziąć prysznic, to wbijaj.-dodałaś wesoło.
-Wpadnę. Wypuścisz mnie teraz?-spytał. Spojrzałaś mu w oczy. Taka okazja może się drugi raz nie trafić. Stanęłaś na palcach i pocałowałaś go w policzek.
-Drzwi są otwarte, leć.-uśmiechnęłaś się
Całą resztę pobytu spędziliście razem, poznałaś całe SHINee, ale najbardziej jednak lubiłaś Kibuma. Chciałaś z nim utrzymać kontakt, ale wiedziałaś, że łatwe to nie będzie. Wymieniliście się numerami i obiecaliście sobie, że postaracie się kontaktować jak najczęściej. Jednak ze zwykłej przyjaźni wykluło się coś więcej... Kibum na pewnym spotkaniu wyznał ci miłość. Nie od razu to do ciebie dotarło, ale ostatecznie zostaliście parą.
Opowiadanko napisane specjalnie dla Nat~♥
Mam nadzieję, że się podobało :3
poniedziałek, 2 czerwca 2014
Przystanek (SHINee, Taemin)
Stałaś na przystanku. Była chłodna, deszczowa noc, nie mając parasola schowałaś się pod zadaszeniem. Było już bardzo późno, a ty byłaś zmęczona, więc usiadłaś na ławce i oparłaś się o szybę. Nikogo wokół nie było, nawet samochody rzadko przejeżdżały, ale nie można powiedzieć, że ci to przeszkadzało. Zamknęłaś oczy i nawet nie zauważyłaś, kiedy zasnęłaś. Wstałaś około godziny później. Nadal padało, a w oddali zobaczyłaś odjeżdżający autobus. Zaklęłaś pod nosem, gdyż właśnie uciekł ci ostatni środek transportu, którym mogłaś dostać się do swojego mieszkania.
Siedziałaś wgapiając się w światła miasta, które w niektórych miejscach już gasły i użalałaś się cicho nad swoją głupotą. Było około w pół do trzeciej, a ty nie miałaś nawet jak dojść do domu, bo lało nieustannie.-Kocham cię pogodo, po prostu.-mruknęłaś sama do siebie, jakby mając nadzieję, że matka natura ci odpowie. Przetarłaś zmęczone oczy i wygrzebałaś z torebki telefon. Sprawdziłaś dzisiejszą prognozę, miało padać przez większość nocy.
-No to pięknie, jesteś uwięziona na przystanku autobusowym, w deszczu i to w dodatku sama!-warknęłaś do siebie i spojrzałaś do góry. Na niebie było sporo gwiazd, które rzadko miałaś okazję oglądać, bo mieszkałaś w końcu w Seoulu, a teraz znajdowałaś się na przedmieściach. Na drugiej stronie ulicy zobaczyłaś sylwetkę człowieka z parasolem. Było to dla ciebie coś dziwnego, bo nie sądziłaś, że ktokolwiek będzie się kręcił w tej okolicy o tak późnej porze. Zignorowałaś idącego mężczyznę i skuliłaś nogi pod brodę, mając nadzieję, że będzie ci chociaż cieplej. Spojrzałaś na zegarek, było za dziesięć trzecia, czas dłużył ci się niemiłosiernie i powodował, że coraz bardziej chciało ci się spać.
Nagle ktoś do ciebie podszedł, odskoczyłaś, bo trochę się przestraszyłaś, w świetle latarni delikatnie zarysowała się twarz tej osoby. Znałaś go, ale nie do końca wiedziałaś skąd. Przypominał ci jakby jednego z twoich idoli.
-Cześć.-odezwał się, a na jego ustach namalował się szczery i miły uśmiech. Teraz dopiero go rozpoznałaś, to był Taemin z SHINee.-Nie bój się, nic ci nie zrobię.-dodał i usiadł obok ciebie składając parasol.
-Nie boję się.-odpowiedziałaś dość stanowczo.
-To czemu siedzisz taka skulona?-zapytał. Odpowiedziałaś, że po prostu ci zimno, na co on zdjął swoją bluzę i cię nią okrył. Trochę się wstydziłaś, w końcu to twój idol, ale on swoim zachowaniem starał się dać ci do zrozumienia, że wcale nie musisz.
-Dziękuję.-powiedziałaś i ubrałaś bluzę, którą ci dał.
-Lepiej?-spytał.
-O wiele.-uśmiechnęłaś się, na co on też jakby rozpromieniał.
-Daleko mieszkasz? Może cię odprowadzić?-zaproponował. Odparłaś, że twój dom jest 20 minut jazdy autobusem stąd i to trochę daleko. Chłopak zamyślił się, ale po chwili rzucił jeszcze jedną propozycją:
-Może przenocujesz u nas? Mamy pokój dla gości, a to blisko.
-"My"?-zdziwiłaś się trochę.
-No ja z zespołem.-oświecił cię. Powiedziałaś, że sama nie wiesz czy to wypada, ale Taemin nalegał tak długo, że się zgodziłaś.
-A tak w ogóle to jak masz na imię?-zapytał. Nie wiedziałaś co w tym momencie masz myśleć, ale przedstawiłaś się. Taemin wydał ci się trochę roztrzepany z tego powodu, bo w końcu kto zaprasza nieznajomego do domu? Twoje myśli jednak prysnęły, gdy uświadomiłaś sobie, że przecież masz na sobie koszulkę z napisem "Keep calm and listen to SHINee" i to mogło spowodować, że wpadł na pomysł, żeby cię przenocować.
Chwilę porozmawialiście i Taemin powiedział, żebyście już szli, bo robi się bardzo późno. Przystałaś na tą propozycję, bo sama byłaś już wykończona. Oppa* wziął cie pod rękę, drugą trzymał parasolkę nad waszymi głowami.
-Tak właściwie to dlaczego chcesz mnie przenocować? Przecież się nie znamy...-zadałaś nurtujące cię od samego początku pytanie. Chłopak uśmiechnął się i skierował na ciebie wzrok.
-To proste-zaczął i spojrzał w niebo.-jesteś moją fanką, więc pomoc ci, to dla mnie w pewnym sensie przyjemność. W końcu gdyby nie fani SHINee nie byłbym tym, kim jestem teraz, więc muszę o was dbać.-dokończył. W pewnym sensie się z nim zgadzałaś, bo zespół nie istnieje kiedy nie ma fanów. Chciałaś coś jeszcze powiedzieć, ale Taemin ci przeszkodził wskazując pewien punkt na niebie.-Patrz! Spadająca gwiazda!-ucieszył się. Zdążyłaś zobaczyć to, na co wskazywał.
-Pomyślałeś życzenie?-zapytałaś.
-Tak, a ty?-odpowiedział.
-Jakoś ciężko mi było sobie wyobrazić coś lepszego niż aktualna sytuacja, ale owszem.-uśmiechnęłaś się.
-Jakie to słodkie! A czego sobie życzyłaś?-zapytał.
-Nie powiem, bo się nie spełni.-odparłaś. Zrobił smutną minkę i mruknął coś w stylu "no tak". Aż ci się serce krajało, ale nie powiedziałabyś mu, że życzyłaś sobie, żeby ta znajomość przetrwała dłużej niż do rana.
Szybko dotarliście na miejsce, Taemin zaprosił cie do środka. Gdy już weszliście do salonu zobaczyłaś siedzące w nim SHINee. Trochę się zawstydziłaś, ale widząc ich pozytywną reakcję, powoli ci przechodziło.
-Chodź, zaprowadzę cię do pokoju, w którym będziesz spać.-usłyszałaś głos Tae i gdy zaczął iść, poszłaś za nim. Otworzył ci drzwi i wpuścił do sypialni, weszłaś do środka. Pomieszczenie było urządzone w odcieniach błękitu i wręcz wiało od niego spokojem. Położyłaś swoją torebkę na łóżku i usiadłaś na nim. -Podoba się?-spytał chłopak i wszedł do środka.
-Pewnie!-odpowiedziałaś uśmiechając się. Taemin usiadł przed tobą na krzesełku.-Oppa, jeszcze raz dziękuję. Nie wiem, jak ci się odwdzięczę.-dodałaś wkładając kosmyk włosów za ucho.
-Daj mi swój numer-to mi wystarczy.-odparł podając ci swój telefon. Zakłopotałaś się trochę, ale zapisałaś mu go, Tae zrobił to samo z twoją komórką. Ziewnęłaś, byłaś już bardzo zmęczona.-Może pójdziesz już spać? Wyglądasz na wykończoną.-zaproponował. W odpowiedzi kiwnęłaś twierdząco głową. Chłopak do ciebie podszedł i przytulił cię, życząc dobrej nocy, po czym wyszedł zamykając za sobą drzwi. Zdjęłaś z siebie dodatki, pasek do spodni i ogólnie wszystko co ci przeszkadzało, ułożyłaś się na łóżku i szybko zasnęłaś.
Gdy się obudziłaś było już grubo po 10. Usiadłaś na łóżku, przetarłaś oczy i w tym momencie ucieszyłaś się, że poprzedniego dnia zrobiłaś sobie delikatny makijaż, bo przynajmniej nie wyglądałaś jak panda. Przeciągnęłaś się, po czym wstałaś i zaścieliłaś łóżko. Podeszłaś do lusterka, starłaś rozmazany make-up spod oczu, ułożyłaś jako-tako włosy i wyszłaś z pokoju. W salonie siedział Taemin i bawił się telefonem. Uśmiechnął się gdy cię zobaczył i podszedł.
-Jesu, jakie ty masz roztrzepane włosy! Siadaj na kanapie, zaraz ci je ogarnę!-dodał i odszedł. Stwierdziłaś, że nie masz wyjścia, więc usadowiłaś się na miejscu, Tae przyszedł z powrotem do salonu, usiadł za tobą i zaczął cię czesać. Szybko poszło i nawet cię nie bolało. Podziękowałaś mu i spytałaś czy jadł już śniadanie. Odparł, że nie, więc poszłaś do kuchni i wzięłaś się za przygotowanie posiłku dla całego zespołu i siebie przy okazji.
Spędziłaś z SHINee jeszcze kilka godzin, po czym musiałaś już wracać do domu. Pożegnałaś się ze wszystkimi, a Taemin odprowadził cię na przystanek, poczekał z tobą na autobus i po tym jak wsiadłaś, odszedł. Zaraz potem dostałaś od niego sms, więc zaczęliście ze sobą pisać. Po kilku dniach znajomości na prawdę go polubiłaś nie tylko jako wykonawcę, ale głównie jako człowieka. Po stosunkowo niedługim czasie zaczęliście się przyjaźnić.
*Oppa-tak w Korei zwraca się dziewczyna do starszego od siebie chłopaka.
czwartek, 22 maja 2014
Rozdział 4
Wieczorem Margaret skończyła składać choppera i następnego dnia mogła spokojnie jechać z Aną do pracy. Mimo, że salon jeszcze nie rozkręcił się do końca, to dziewczynom szybko zleciał ten dzień. Po powrocie do domu Margaret poszła do swojego pokoju, przebrała się i oświadczyła przyjaciółce, że idzie potańczyć. Zeszła do piwnicy, włączyła muzykę i podeszła do stalowej rury stojącej na środku pokoju. Złapała ją, uwiesiła się i okręciła wokół niej kilka razy. Stwierdziła, że przestanie się wygłupiać i włączywszy inną piosenkę zaczęła tańczyć.
W tym czasie Ana, nudząc się włączyła telewizor. Przez chwilę zastanawiała się, czy nie dołączyć do Margaret, ale stwierdziła, że jej się nie chce. Marnując w ten sposób prawie godzinę postanowiła iść na zakupy. Przed wejściem do domu spotkała Minhyuka.
-O, cześć!-przywitał się.
-Siema-odpowiedziała Ana.-Właśnie wychodzę, idziesz ze mną?-spytała.
-Nie dzięki, nie chce mi się. Jest Margaret?-zapytał.
-Jest...-odparła An i po chwili zastanowienia, po której doszła do wniosku, że spokojnie może skompromitować przyjaciółkę, dodała:-...w piwnicy.
-Co ona robi w piwnicy?-rzucił po chwili lekko zmieszany Minhyuk.
-Wiesz, nasza piwnica nie przypomina piwnicy...
"Tylko raczej klub ze striptizem"-dodała w myślach.-No, to ja idę, papa!-pożegnała się i odeszła. Minhyuk wszedł do domu zamykając za sobą drzwi, zastanawiając się chwilę, zszedł po stromych schodach do zacienionej piwnicy, z której było słychać muzykę. Lecz stojąc przed wejściem do pomieszczenia, z którego ów melodia dochodziła poczuł się dziwnie, nie wiedział czy na pewno warto. Drzwi były lekko uchylone, więc zerknął przez szparę. Zobaczył skąpo ubraną Mag, wijącą się wokół rury, a właściwie to tańczącą na niej. Zapukał lekko i wszedł do środka.
-Cześć.-powiedział, a Mag o mało co nie zleciała, a właściwie to zeszła na ziemię w dość niekontrolowany sposób... Pozbierała się z paneli i oparła o rurę.
-Zawału bym przez ciebie dostała!-rzuciła. Nadal zmieszany chłopak oparł się o ścianę i uśmiechnął.
-Pukałem przecież.-odpowiedział, Ret uśmiechnęła się pod nosem.
-Wiem, wiem, słyszałam.-dziewczyna usiadła na posadzce i patrzyła na Minhyuka.-Klapnij sobie.-zaproponowała. Ciemnowłosy podszedł do Ret i usiadł przed nią na podłodze. Muzyka nadal grała, co sprawiało, że Minhyuk miał dość mieszane uczucia siedząc przed półnagą sąsiadką, która przed chwilą zeszła z rury. Poczuł lekkie szturchnięcie i zorientował się, że gapi się dziewczynie w biust. Spuścił wzrok wpatrując się w podłogę.
-Przepraszam.-powiedział i spojrzał z powrotem na Mag.
-Oj tam-wycedziła Magie i szturchnęła go w ramię.-Przynajmniej masz zdrowe odruchy! Daj spokój, ty myślisz, że jesteś jedyny co mi się w cycki gapi?-dodała i uśmiechnęła się.
-Skoro tak...-powiedział unosząc kąciki ust w zadziornym uśmiechu i przekręcił głowę w wręcz aktorskim geście.
Skierował swój wzrok na czarnowłosą i nachylił się lekko w jej stronę.-...Zatańczysz mi?-spytał i ponowił uśmiech. -Tak wiesz, jak tancerz tancerzowi, żeby nie było.-dodał po chwili. Mag spojrzała na niego delikatnie spode łba.
-Skoro chcesz.-powiedziała i uśmiechnęła się, po czym wstała, a Minhyuk za nią. Złapał ją za biodra i przyciągnął do siebie.
-A potem mnie nauczysz.-dodał szeptem i musnął ustami jej ucho.
-O, cześć!-przywitał się.
-Siema-odpowiedziała Ana.-Właśnie wychodzę, idziesz ze mną?-spytała.
-Nie dzięki, nie chce mi się. Jest Margaret?-zapytał.
-Jest...-odparła An i po chwili zastanowienia, po której doszła do wniosku, że spokojnie może skompromitować przyjaciółkę, dodała:-...w piwnicy.
-Co ona robi w piwnicy?-rzucił po chwili lekko zmieszany Minhyuk.
-Wiesz, nasza piwnica nie przypomina piwnicy...
"Tylko raczej klub ze striptizem"-dodała w myślach.-No, to ja idę, papa!-pożegnała się i odeszła. Minhyuk wszedł do domu zamykając za sobą drzwi, zastanawiając się chwilę, zszedł po stromych schodach do zacienionej piwnicy, z której było słychać muzykę. Lecz stojąc przed wejściem do pomieszczenia, z którego ów melodia dochodziła poczuł się dziwnie, nie wiedział czy na pewno warto. Drzwi były lekko uchylone, więc zerknął przez szparę. Zobaczył skąpo ubraną Mag, wijącą się wokół rury, a właściwie to tańczącą na niej. Zapukał lekko i wszedł do środka.
-Cześć.-powiedział, a Mag o mało co nie zleciała, a właściwie to zeszła na ziemię w dość niekontrolowany sposób... Pozbierała się z paneli i oparła o rurę.
-Zawału bym przez ciebie dostała!-rzuciła. Nadal zmieszany chłopak oparł się o ścianę i uśmiechnął.
-Pukałem przecież.-odpowiedział, Ret uśmiechnęła się pod nosem.
-Wiem, wiem, słyszałam.-dziewczyna usiadła na posadzce i patrzyła na Minhyuka.-Klapnij sobie.-zaproponowała. Ciemnowłosy podszedł do Ret i usiadł przed nią na podłodze. Muzyka nadal grała, co sprawiało, że Minhyuk miał dość mieszane uczucia siedząc przed półnagą sąsiadką, która przed chwilą zeszła z rury. Poczuł lekkie szturchnięcie i zorientował się, że gapi się dziewczynie w biust. Spuścił wzrok wpatrując się w podłogę.
-Przepraszam.-powiedział i spojrzał z powrotem na Mag.
-Oj tam-wycedziła Magie i szturchnęła go w ramię.-Przynajmniej masz zdrowe odruchy! Daj spokój, ty myślisz, że jesteś jedyny co mi się w cycki gapi?-dodała i uśmiechnęła się.
-Skoro tak...-powiedział unosząc kąciki ust w zadziornym uśmiechu i przekręcił głowę w wręcz aktorskim geście.
Skierował swój wzrok na czarnowłosą i nachylił się lekko w jej stronę.-...Zatańczysz mi?-spytał i ponowił uśmiech. -Tak wiesz, jak tancerz tancerzowi, żeby nie było.-dodał po chwili. Mag spojrzała na niego delikatnie spode łba.
-Skoro chcesz.-powiedziała i uśmiechnęła się, po czym wstała, a Minhyuk za nią. Złapał ją za biodra i przyciągnął do siebie.
-A potem mnie nauczysz.-dodał szeptem i musnął ustami jej ucho.
-Ty sobie nie pozwalaj.-rzuciła dziewczyna i położyła ręce na jego ramionach, po czym delikatnie go od siebie odsunęła. Jej ręce szybko przyjechały po klatce piersiowej Minhyuka po czym wylądowały na jego dłoniach, które nadal tkwiły na jej biodrach. Ret przekrzywiła lekko głowę. -Puścisz ty mnie?- spytała, chłopak wziął od niej ręce i odsunął się, po czym usiadł na podłogę opierając się plecami o ścianę.
-To zaczynasz? -mruknął i puścił jej oczko.
-Mówiłam Ci, żebyś sobie nie pozwalał.-odparła i odwróciła się do niego tyłem. Włączyła z powrotem muzykę i zaczęła tańczyć ten sam układ co wcześniej.
Po tym jak skończyła, Minhyuk ponownie do niej podszedł i złapał ją za biodra.
-Seksowna jesteś.-wymruczał do jej ucha przybliżając się tak, że ich ciała do siebie przywarły, a twarze były niebezpiecznie blisko siebie.
-Ty weź mnie nie pod...-wypowiedź przerwały jej usta chłopaka, które właśnie poczuła na swoich. Zamknęła oczy, a ich pocałunek stał się bardziej namiętny. Margaret objęła Minhyuka za szyję, nie przerywając wcześniejszej czynności. Chłopak delikatnie odczepił swoje usta od warg Mag i uśmiechnął się otwierając oczy, co zrobiła także i ona. Wtem ktoś wszedł do piwnicy.
-Ej Mag!-powiedział po czym stanął jak wryty nie wiedząc co powiedzieć. To był Zico.-O kurwa.-wykrztusił, po czym uśmiechnął się połowicznie i dodał: -Ma się rozumieć trafiłem na grę wstępną? To ja wam nie przeszkadzam.
-Ciebie nikt pukać nie nauczył?-rzucił Minhyuk i pokazał liderowi język. Magie parsknęła śmiechem i odsunęła się trochę od chłopaka.
-Potem ci to wyjaśnię, Jiho.-dodała.
-A co tu wyjaśniać?-spytał Minhyuk, po czym ponownie przyciągnął Ret do siebie-Jiho, możesz wyjść? Ja się pobawię z moim Aniołkiem.
Słysząc to, jak Minhyuk ją nazwał, Mag wzdrygnęła się i spuściła wzrok.
-Minhyuk, puść mnie.-warknęła przez zaciśnięte zęby. Chłopak był teraz lekko zakłopotany.-Kurwa, powiedziałam coś chyba. Puść mnie w tej chwili, bo zrobię się niemiła.-dodała nie zmieniając tonu , a jej oczy się zeszkliły, co próbowała ukryć za wszelką cenę. Minhyuk szybko odsunął się od niej.
-Co się stało?-spytał lekko zmartwiony.
-Nic, nie ważne. Wyjdźcie stąd. Oboje.-odpowiedziała. Jiho wziął Minhyuka za ramię i pociągnął go.
-Chodź. -powiedział i ciągnąc przyjaciela za sobą. Oboje wyszli, a Margaret mając pewność, że poszli wbiegła do swojego pokoju, położyła się na łóżku i rozpłakała.
Ana łażąc po sklepach i zastanawiając się nad tym, jaką bluzkę kupić - białą, czy czarną, spotkała Yukwona.
-Cześć Ana!-przywitał się wesoło i przytulił ją.
-Kwonnie, ja nie lubię się przytulać...-rzuciła dziewczyna, ale mimo woli się uśmiechnęła.
-Ale jak tak można?-zapytał lekko zdziwiony chłopak.-Już ja cie tego oduczę!-dodał jeszcze weselej niż wcześniej i ponownie się do niej przykleił.
"Ja się czuję molestowana..."-pomyślała An i wtuliła się w chłopaka, twierdząc, że po prostu musi. Ukwon zaproponował Anie, żeby poszli na lody, zgodziła się, ale po lodziarnią spotkali grupkę BBC, które ich otoczyły. Yukwon oczywiście każdej musiał dać autograf i zrobić sobie zdjęcie.
-Oppa, idziemy?-spytała lekko znudzona Ana.
-Co? A, tak, chodźmy.-odpowiedział i pożegnał się z fanami. Jedna z nich poprosiła, żeby Yukwon za nią wyszedł, inna ciągle mówiła, że to najlepszy dzień w jej życiu. Ana na te komentarze tylko wywracała oczami, mimo że gdyby go nie znała zareagowała by tak samo.
-One ci tak zawsze dupę zawracają?-spytała po tym jak trochę się oddalili.
-Zazwyczaj. Ale wiesz, w końcu to moje fanki, każda BBC tak ma...-odparł i zaśmiał się, na co Ana zareagowała tym samym.
-Czy tobie ten uśmiech nigdy nie schodzi z twarzy? -rzuciła ironicznie An.
-To źle? -dopytał robiąc smutną minkę.
-Nie, tylko zachowujesz się trochę jak schizofrenik...-wycedziła i pokazała mu język. Nagle wpadła na głupi pomysł i dźgnęła Yukwona w brzuch na co on odskoczył i uśmiechnął się.
-Ty wiesz, że pożałujesz, nie?-ostrzegł, po czym zaczął ją łaskotać. W efekcie Ana ubrudziła sobie bluzkę lodem.-Sierota...-mruknął pod nosem jej towarzysz i rozczochrał jej włosy.
- Ty weź mów za siebie.-odpowiedziała, a po chwili dodała-Tak w ogóle to gdzie tu jest jakiś kibel, bo muszę się przebrać.
Kwonnie wzruszył ramionami, nadal się szczerząc.
-Mówiłem, że tego pożałujesz. -odpowiedział i rozejrzał się. -O, tam jakiś jest!-dodał i pociągnął dziewczynę do upatrzonego miejsca. Ana przebrała się i oświadczyła, że idą do fast food'a, bo jest głodna.
-I ty stawiasz, za to że ujebałeś mi bluzkę.-dopowiedziała. Zgodził się, po czym poszli do najbliższego lokalu. Ana stwierdziła, że za karę wyciągnie od niego jak najwięcej kasy. Ostatecznie jednak nie zrobiła tego, przynajmniej nie w tak dużym stopniu jak planowała.
-Chodź, jeszcze coś dla ciebie mam.-powiedział Kwonnie po czym wyciągnął Anę na miasto. Poszedł z nią na... watę cukrową.
-Ty jesteś jak dziecko... Ale to słodkie!-rzuciła wesoło An. Chłopak się uśmiechnął i ją przytulił. Nadal ją to irytowało, ale godziła się wiedząc, że Yukwon i tak nie przestanie. Postanowili jeszcze połazić po sklepach, co też zrobili i tak spędzili ze sobą cały dzień.
Minhyuk po powrocie do domu był wyraźnie przygnębiony, podobnie z resztą jak Zico. Usiedli na kanapie i w ciszy na siebie patrzyli.
-I co?-ciszę przerwał głos lidera.
-Co "co"?-odparł Minhyuk.
-Co z tym zrobisz?
-Niby z czym? -chłopak był trochę zdezorientowany.
-Zraniłeś ją.-wyjaśnił Jiho.
-W sensie Mag? Jakoś nie wyglądała na smutną.-dodał tancerz i wzruszył ramionami.
-Płakała, to kurwa wcale nie była smutna. -odchrząknął poirytowany Zico.
-Serio?
-Tak, jesteś ślepy jak tego nie widziałeś.-Jiho nadal był zły, a Minhyuka zatkało.-Idź z nią pogadać.-dodał.
-Czemu ja? Z tobą ma lepsze relacje, ty idź jak już...-odparł nieco zdezorientowany tancerz.
-To przez ciebie, ty idziesz.
-Ale ja nawet nie wiem co jej zrobiłem, jak mam z nią o tym pogadać? Ty idź.
-No dobra, niech ci już będzie.-wywrócił oczami i wstał, po czym wyszedł i udał się do domu sąsiadek.
Było otwarte, więc wszedł i poszedł do pokoju na górze. Znalazł Margaret-leżała skulona na łóżku, tyłem do wejścia. Zico do niej podszedł i u siadł za nią. Dziewczyna odskoczyła gwałtownie i usiadła na łóżku. Miała rozmazany makijaż i lekko zaczerwienione oczy, widać było, że przed chwilą płakała.
-Co ty tu, kurwa, robisz? -spytała opierając resztki łez z policzka.
-Martwiłem się. Nie wyglądałaś najlepiej, więc postanowiłem sprawdzić czy wszystko w porządku.-odpowiedział, a Ret odwróciła wzrok. -Najwidoczniej nie, powiesz mi co się dzieje?-zapytał.
-I tak nie zrozumiesz.-wymamrotała.
-Zrobię co w mojej mocy, tylko proszę powiedz o co chodzi.-upierał się. Margaret w końcu postanowiła uchylić mu rąbka tajemnicy i coś opowiedzieć. Usiadła bliżej niego i położyła głowę na jego ramieniu. Zico ją objął jak najczulej w tej chwili mógł.
-Skoro chcesz. Tylko nie miej mnie później za dziwkę.-zaczęła.-Miałam wtedy może szesnaście lat, nie pamiętam dokładnie. To był wieczór, wracałam od Any przez park.-Mag przestała na chwilę i otarła łzy, które właśnie spłynęły na jej lico.-Usiadłam na ławce i gapiłam się w niebo, bo nie chciałam wracać do tej patologii zwanej moim domem. Poczułam szarpnięcie i upadłam. Nie znałam tego kolesia, pamiętam tylko, że jak zaczęłam się szarpać to nazwał mnie "Aniołkiem" i powiedział, że mam być spokojna, bo przecież "oboje wiemy, że tego chcę"... domyślasz się co mi zrobił, prawda?-dziewczyna spojrzała na niego i wtuliła z powrotem w jego ramię.
-Jezu, przepraszam.-szepnął. Czuł się jakby nie trzymał w ramionach tej samej, twardej dziewczyny, którą wydawała się być Margaret. Miał wrażenie, że mimo wszystko jest ona jak skrzywdzone, bezbronne dziecko.
-Za co niby przepraszasz?-spytała.
-Nie chciałem Ci o tym przypominać.-odparł i pogłaskał ją po włosach.
-Nie musisz mnie przez to traktować jak dziecko.-powiedziała i westchnęła. -Zaszłam w ciążę.- dodała, Zico spojrzał na nią lekko zdziwiony.-Usunęłam.-dokończyła. Jiho nie wiedząc co powiedzieć, był cicho. Siedzieli tak w milczeniu przez dłuższą chwilę, aż Zico spytał czy ma powiedzieć Minhyukowi.
-Chcesz to mu powiedz, ale mam do ciebie prośbę-nie mów mu, że byłam w ciąży, proszę.
-Czemu?
-Powiedzmy, że trochę się tego wstydzę, niewiele osób o tym wie.
-No dobrze.-chłopak uśmiechnął się i odsunął nieco od Mag.
-Idziesz już?-spytała.
-Mam zostać?
-Nie no, a tak w ogóle to pójdę z Tobą.-zaproponowała dziwnie zmieniając nastrój. Zebrali się i wyszli.
W tym czasie wrócili Yukwon i Ana rozmawiali siedząc w salonie z Kyungiem i Taeilem. Weszli Mag z Zico, przywitali się po czym Jiho powiedział Ret, że idzie do Minhyuka. Magie przez otwarte drzwi zauważyła P.O, który leżał na swoim łóżku z laptopem na kolanach. Weszła tam i kucnęła obok.
-Cześć Jihoon.-powiedziała i uśmiechnęła się. Spojrzała w ekran, potem na chłopaka.
-No co?-spytał i wzruszył ramionami. Mag dotknęła pewnego miejsca na matrycy.
-To.-odpowiedziała. Rzeczą, którą wskazała była karta z otwartym utworem zespołu Souls Choir.
-Podoba mi się ta piosenka po prostu.-dodał. Mag usiadła na ziemi i położyła głowę na jego ramieniu. Zaczęła nucić pod nosem patrząc na P.O, ten uruchomił World of Warcraft.
-Ej, też w to gram!-zauważyła Ret.
-Serio?
-Ano. Ha! Mam wyższy lvl!
-Który?
-78
-Dwa levele, wielkie mi co. Dogonię Cię.
-Pfy, chciałbyś. Ale jak będziesz miał 80, to pójdziemy na ICC.
-Dziewczyna, która gra w Wow'a. Ty jesteś idealna, weź za mnie wyjdź.-poprosił, a Mag odpowiedziała po chwili:
-Dobra. Ej lol, mam męża.
-A ja żonę, trzeba to uczcić!- zaśmiał się. Mag poprosiła, żeby się odsunął, co też zrobił a ona położyła się obok.
-Ty lepiej idź expić, a nie o uroczystościach myślisz.
Po jakimś czasie do pokoju wszedł Minhyuk i poprosił Margaret o rozmowę. Dziewczyna wyszła i poszli do jego sypialni, bo to było jedyne pomieszczenie, w którym mogli spokojnie pogadać.
-Słuchaj, Jiho mi powiedział co przeżyłaś i-zaciął się-po prostu chciałem Cię przeprosić. Nie chciałem Cię zranić.-powiedział patrząc na nią.
-Nie no, nic się nie stało. W końcu skąd miałeś wiedzieć?-odpowiedziała i przytuliła go. Minhyuk pogłaskał ją po włosach i objął.-Dobra, koniec tych czułości, bo mi się na rzyganie zbiera.-powiedziała odsuwając się nieco od niego. Chłopak z powrotem ją do siebie przyciągnął, obejmując na tyle mocno, że Mag nie mogła się wyrwać. Z resztą nawet nie próbowała, wiedząc że to nic nie da. Nagle poczuła jego rękę na swoich włosach.-Minhyuk, proszę cię, nie jestem już małym dzieckiem.
Chłopak po chwili puścił ją i się uśmiechnął. Margaret wyszła z pokoju i udała się do salonu. Po chwili jednak stwierdziła, że Ana i Kwonnie przynudzają i ona idzie do Jihoon'a. Krótko potem siedziała na łóżku swojego "męża", rozmawiając o pierdołach.
Dziewczyny zostały tam do wieczora, a że Mag zasnęła na ramieniu P.O to ten postanowił jej nie budzić. Jemu też nie chciało się przenosić, więc położył sie obok i tak spali. Ana zaś nocowała w pokoju Yukwona, razem z nim-ona na jego łóżku, a on na fotelu.
-To zaczynasz? -mruknął i puścił jej oczko.
-Mówiłam Ci, żebyś sobie nie pozwalał.-odparła i odwróciła się do niego tyłem. Włączyła z powrotem muzykę i zaczęła tańczyć ten sam układ co wcześniej.
Po tym jak skończyła, Minhyuk ponownie do niej podszedł i złapał ją za biodra.
-Seksowna jesteś.-wymruczał do jej ucha przybliżając się tak, że ich ciała do siebie przywarły, a twarze były niebezpiecznie blisko siebie.
-Ty weź mnie nie pod...-wypowiedź przerwały jej usta chłopaka, które właśnie poczuła na swoich. Zamknęła oczy, a ich pocałunek stał się bardziej namiętny. Margaret objęła Minhyuka za szyję, nie przerywając wcześniejszej czynności. Chłopak delikatnie odczepił swoje usta od warg Mag i uśmiechnął się otwierając oczy, co zrobiła także i ona. Wtem ktoś wszedł do piwnicy.
-Ej Mag!-powiedział po czym stanął jak wryty nie wiedząc co powiedzieć. To był Zico.-O kurwa.-wykrztusił, po czym uśmiechnął się połowicznie i dodał: -Ma się rozumieć trafiłem na grę wstępną? To ja wam nie przeszkadzam.
-Ciebie nikt pukać nie nauczył?-rzucił Minhyuk i pokazał liderowi język. Magie parsknęła śmiechem i odsunęła się trochę od chłopaka.
-Potem ci to wyjaśnię, Jiho.-dodała.
-A co tu wyjaśniać?-spytał Minhyuk, po czym ponownie przyciągnął Ret do siebie-Jiho, możesz wyjść? Ja się pobawię z moim Aniołkiem.
Słysząc to, jak Minhyuk ją nazwał, Mag wzdrygnęła się i spuściła wzrok.
-Minhyuk, puść mnie.-warknęła przez zaciśnięte zęby. Chłopak był teraz lekko zakłopotany.-Kurwa, powiedziałam coś chyba. Puść mnie w tej chwili, bo zrobię się niemiła.-dodała nie zmieniając tonu , a jej oczy się zeszkliły, co próbowała ukryć za wszelką cenę. Minhyuk szybko odsunął się od niej.
-Co się stało?-spytał lekko zmartwiony.
-Nic, nie ważne. Wyjdźcie stąd. Oboje.-odpowiedziała. Jiho wziął Minhyuka za ramię i pociągnął go.
-Chodź. -powiedział i ciągnąc przyjaciela za sobą. Oboje wyszli, a Margaret mając pewność, że poszli wbiegła do swojego pokoju, położyła się na łóżku i rozpłakała.
Ana łażąc po sklepach i zastanawiając się nad tym, jaką bluzkę kupić - białą, czy czarną, spotkała Yukwona.
-Cześć Ana!-przywitał się wesoło i przytulił ją.
-Kwonnie, ja nie lubię się przytulać...-rzuciła dziewczyna, ale mimo woli się uśmiechnęła.
-Ale jak tak można?-zapytał lekko zdziwiony chłopak.-Już ja cie tego oduczę!-dodał jeszcze weselej niż wcześniej i ponownie się do niej przykleił.
"Ja się czuję molestowana..."-pomyślała An i wtuliła się w chłopaka, twierdząc, że po prostu musi. Ukwon zaproponował Anie, żeby poszli na lody, zgodziła się, ale po lodziarnią spotkali grupkę BBC, które ich otoczyły. Yukwon oczywiście każdej musiał dać autograf i zrobić sobie zdjęcie.
-Oppa, idziemy?-spytała lekko znudzona Ana.
-Co? A, tak, chodźmy.-odpowiedział i pożegnał się z fanami. Jedna z nich poprosiła, żeby Yukwon za nią wyszedł, inna ciągle mówiła, że to najlepszy dzień w jej życiu. Ana na te komentarze tylko wywracała oczami, mimo że gdyby go nie znała zareagowała by tak samo.
-One ci tak zawsze dupę zawracają?-spytała po tym jak trochę się oddalili.
-Zazwyczaj. Ale wiesz, w końcu to moje fanki, każda BBC tak ma...-odparł i zaśmiał się, na co Ana zareagowała tym samym.
-To źle? -dopytał robiąc smutną minkę.
-Nie, tylko zachowujesz się trochę jak schizofrenik...-wycedziła i pokazała mu język. Nagle wpadła na głupi pomysł i dźgnęła Yukwona w brzuch na co on odskoczył i uśmiechnął się.
-Ty wiesz, że pożałujesz, nie?-ostrzegł, po czym zaczął ją łaskotać. W efekcie Ana ubrudziła sobie bluzkę lodem.-Sierota...-mruknął pod nosem jej towarzysz i rozczochrał jej włosy.
- Ty weź mów za siebie.-odpowiedziała, a po chwili dodała-Tak w ogóle to gdzie tu jest jakiś kibel, bo muszę się przebrać.
Kwonnie wzruszył ramionami, nadal się szczerząc.
-Mówiłem, że tego pożałujesz. -odpowiedział i rozejrzał się. -O, tam jakiś jest!-dodał i pociągnął dziewczynę do upatrzonego miejsca. Ana przebrała się i oświadczyła, że idą do fast food'a, bo jest głodna.
-I ty stawiasz, za to że ujebałeś mi bluzkę.-dopowiedziała. Zgodził się, po czym poszli do najbliższego lokalu. Ana stwierdziła, że za karę wyciągnie od niego jak najwięcej kasy. Ostatecznie jednak nie zrobiła tego, przynajmniej nie w tak dużym stopniu jak planowała.
-Chodź, jeszcze coś dla ciebie mam.-powiedział Kwonnie po czym wyciągnął Anę na miasto. Poszedł z nią na... watę cukrową.
-Ty jesteś jak dziecko... Ale to słodkie!-rzuciła wesoło An. Chłopak się uśmiechnął i ją przytulił. Nadal ją to irytowało, ale godziła się wiedząc, że Yukwon i tak nie przestanie. Postanowili jeszcze połazić po sklepach, co też zrobili i tak spędzili ze sobą cały dzień.
Minhyuk po powrocie do domu był wyraźnie przygnębiony, podobnie z resztą jak Zico. Usiedli na kanapie i w ciszy na siebie patrzyli.
-I co?-ciszę przerwał głos lidera.
-Co "co"?-odparł Minhyuk.
-Co z tym zrobisz?
-Niby z czym? -chłopak był trochę zdezorientowany.
-Zraniłeś ją.-wyjaśnił Jiho.
-W sensie Mag? Jakoś nie wyglądała na smutną.-dodał tancerz i wzruszył ramionami.
-Płakała, to kurwa wcale nie była smutna. -odchrząknął poirytowany Zico.
-Serio?
-Tak, jesteś ślepy jak tego nie widziałeś.-Jiho nadal był zły, a Minhyuka zatkało.-Idź z nią pogadać.-dodał.
-Czemu ja? Z tobą ma lepsze relacje, ty idź jak już...-odparł nieco zdezorientowany tancerz.
-To przez ciebie, ty idziesz.
-Ale ja nawet nie wiem co jej zrobiłem, jak mam z nią o tym pogadać? Ty idź.
-No dobra, niech ci już będzie.-wywrócił oczami i wstał, po czym wyszedł i udał się do domu sąsiadek.
Było otwarte, więc wszedł i poszedł do pokoju na górze. Znalazł Margaret-leżała skulona na łóżku, tyłem do wejścia. Zico do niej podszedł i u siadł za nią. Dziewczyna odskoczyła gwałtownie i usiadła na łóżku. Miała rozmazany makijaż i lekko zaczerwienione oczy, widać było, że przed chwilą płakała.
-Co ty tu, kurwa, robisz? -spytała opierając resztki łez z policzka.
-Martwiłem się. Nie wyglądałaś najlepiej, więc postanowiłem sprawdzić czy wszystko w porządku.-odpowiedział, a Ret odwróciła wzrok. -Najwidoczniej nie, powiesz mi co się dzieje?-zapytał.
-I tak nie zrozumiesz.-wymamrotała.
-Zrobię co w mojej mocy, tylko proszę powiedz o co chodzi.-upierał się. Margaret w końcu postanowiła uchylić mu rąbka tajemnicy i coś opowiedzieć. Usiadła bliżej niego i położyła głowę na jego ramieniu. Zico ją objął jak najczulej w tej chwili mógł.
-Skoro chcesz. Tylko nie miej mnie później za dziwkę.-zaczęła.-Miałam wtedy może szesnaście lat, nie pamiętam dokładnie. To był wieczór, wracałam od Any przez park.-Mag przestała na chwilę i otarła łzy, które właśnie spłynęły na jej lico.-Usiadłam na ławce i gapiłam się w niebo, bo nie chciałam wracać do tej patologii zwanej moim domem. Poczułam szarpnięcie i upadłam. Nie znałam tego kolesia, pamiętam tylko, że jak zaczęłam się szarpać to nazwał mnie "Aniołkiem" i powiedział, że mam być spokojna, bo przecież "oboje wiemy, że tego chcę"... domyślasz się co mi zrobił, prawda?-dziewczyna spojrzała na niego i wtuliła z powrotem w jego ramię.
-Jezu, przepraszam.-szepnął. Czuł się jakby nie trzymał w ramionach tej samej, twardej dziewczyny, którą wydawała się być Margaret. Miał wrażenie, że mimo wszystko jest ona jak skrzywdzone, bezbronne dziecko.
-Za co niby przepraszasz?-spytała.
-Nie chciałem Ci o tym przypominać.-odparł i pogłaskał ją po włosach.
-Nie musisz mnie przez to traktować jak dziecko.-powiedziała i westchnęła. -Zaszłam w ciążę.- dodała, Zico spojrzał na nią lekko zdziwiony.-Usunęłam.-dokończyła. Jiho nie wiedząc co powiedzieć, był cicho. Siedzieli tak w milczeniu przez dłuższą chwilę, aż Zico spytał czy ma powiedzieć Minhyukowi.
-Chcesz to mu powiedz, ale mam do ciebie prośbę-nie mów mu, że byłam w ciąży, proszę.
-Czemu?
-Powiedzmy, że trochę się tego wstydzę, niewiele osób o tym wie.
-No dobrze.-chłopak uśmiechnął się i odsunął nieco od Mag.
-Idziesz już?-spytała.
-Mam zostać?
-Nie no, a tak w ogóle to pójdę z Tobą.-zaproponowała dziwnie zmieniając nastrój. Zebrali się i wyszli.
W tym czasie wrócili Yukwon i Ana rozmawiali siedząc w salonie z Kyungiem i Taeilem. Weszli Mag z Zico, przywitali się po czym Jiho powiedział Ret, że idzie do Minhyuka. Magie przez otwarte drzwi zauważyła P.O, który leżał na swoim łóżku z laptopem na kolanach. Weszła tam i kucnęła obok.
-Cześć Jihoon.-powiedziała i uśmiechnęła się. Spojrzała w ekran, potem na chłopaka.
-No co?-spytał i wzruszył ramionami. Mag dotknęła pewnego miejsca na matrycy.
-To.-odpowiedziała. Rzeczą, którą wskazała była karta z otwartym utworem zespołu Souls Choir.
-Podoba mi się ta piosenka po prostu.-dodał. Mag usiadła na ziemi i położyła głowę na jego ramieniu. Zaczęła nucić pod nosem patrząc na P.O, ten uruchomił World of Warcraft.
-Ej, też w to gram!-zauważyła Ret.
-Serio?
-Ano. Ha! Mam wyższy lvl!
-Który?
-78
-Dwa levele, wielkie mi co. Dogonię Cię.
-Pfy, chciałbyś. Ale jak będziesz miał 80, to pójdziemy na ICC.
-Dziewczyna, która gra w Wow'a. Ty jesteś idealna, weź za mnie wyjdź.-poprosił, a Mag odpowiedziała po chwili:
-Dobra. Ej lol, mam męża.
-A ja żonę, trzeba to uczcić!- zaśmiał się. Mag poprosiła, żeby się odsunął, co też zrobił a ona położyła się obok.
-Ty lepiej idź expić, a nie o uroczystościach myślisz.
Po jakimś czasie do pokoju wszedł Minhyuk i poprosił Margaret o rozmowę. Dziewczyna wyszła i poszli do jego sypialni, bo to było jedyne pomieszczenie, w którym mogli spokojnie pogadać.
-Słuchaj, Jiho mi powiedział co przeżyłaś i-zaciął się-po prostu chciałem Cię przeprosić. Nie chciałem Cię zranić.-powiedział patrząc na nią.
-Nie no, nic się nie stało. W końcu skąd miałeś wiedzieć?-odpowiedziała i przytuliła go. Minhyuk pogłaskał ją po włosach i objął.-Dobra, koniec tych czułości, bo mi się na rzyganie zbiera.-powiedziała odsuwając się nieco od niego. Chłopak z powrotem ją do siebie przyciągnął, obejmując na tyle mocno, że Mag nie mogła się wyrwać. Z resztą nawet nie próbowała, wiedząc że to nic nie da. Nagle poczuła jego rękę na swoich włosach.-Minhyuk, proszę cię, nie jestem już małym dzieckiem.
Chłopak po chwili puścił ją i się uśmiechnął. Margaret wyszła z pokoju i udała się do salonu. Po chwili jednak stwierdziła, że Ana i Kwonnie przynudzają i ona idzie do Jihoon'a. Krótko potem siedziała na łóżku swojego "męża", rozmawiając o pierdołach.
Dziewczyny zostały tam do wieczora, a że Mag zasnęła na ramieniu P.O to ten postanowił jej nie budzić. Jemu też nie chciało się przenosić, więc położył sie obok i tak spali. Ana zaś nocowała w pokoju Yukwona, razem z nim-ona na jego łóżku, a on na fotelu.
wtorek, 11 marca 2014
Hurricane-rozdział 1
SooMi
Jak zwykle rano musiałam wstać, bo wiadomo-szkoła. Tym razem jednak wybitnie mi się nie chciało, czemu ja muszę mieć na ósmą? Czemu nie na dziesiątą? System nauczania jest okrutny dla biednych uczniów. Usiadłam na łóżku, przykrywając ramiona kołdrą. Spaaaać. Posiedziałam tak przez chwilę, próbując się domyślić, dlaczego nie dość, że zaczynamy tak wcześnie, to pierwsza jest matma? To na serio jest okrutne, oni nas torturują. Wstałam i podeszłam do lustra.-Tragedia.-powiedziałam do siebie widząc tą zaspaną, roztrzepaną postać, która teoretycznie była mną. Podeszłam do szafki i otworzyłam ją, boże, ale burdel. Nie mam czasu tu sprzątać. Wyjęłam jasne szorty, luźną bluzkę z logiem batmana i czystą bieliznę. Ubrałam się, założyłam rzemyki na rękę i czarne kolczyki, po czym zabrałam się za włosy. Układanie nie zajęło mi długo, przyodziałam jeszcze dwie, cienkie opaski-jedną białą, drugą czarną. Zrobiłam makijaż, jak zawsze cienkie kreski eyelinerem skierowane w dół. Zelo mi ciągle mówi, że mogłabym zostać ulzzang, ale ja nie chcę.
Byłam już w szkole, jak zawsze siedziałam z Junhongiem, zleciały nam trzy z sześciu lekcji kiedy dostałam sms'a. Od mamy.
-Przepraszam Junhong, zaraz wracam.-powiedziałam i odwróciłam się. Przeczytałam wiadomość i zdębiałam, a moje oczy się zeszkliły. Przykryłam ręką usta i poczułam czyjąś dłoń na ramieniu.
-Coś się stało?-usłyszałam znajomy mi głos, ale to nie był Zelo, tylko Uppie. Podniosłam na niego smutne oczy.
-Moja ciocia i wujek nie żyją.-powiedziałam i przytuliłam się do niego. Zelo chyba kiedy to usłyszał równie się zdziwił, bo też podszedł i mnie przytulił.-Chwila, przecież, Minhye, co z nią?-spytałam szeptem samą siebie, po czym spytałam o to mamę w sms'sie. Odpowiedziała, że po pogrzebie chce się przeprowadzić do nas. Szczerze to był jeden z przyjemniejszych aspektów tej tragedii. Mama zwolniła mnie z reszty lekcji, więc wróciłam do domu. Po drodze uświadomiłam sobie dwie rzeczy: po pierwsze-lecimy do La, a po drugie-co ja włożę na ten pogrzeb? Nie mam czarnych ubrań! Coś się wymyśli.
Następnego dnia mieliśmy lecieć, więc musiałam się spakować, o dziwo znalazłam w szafie czarne spodnie, bluzkę, zakolanówki i nawet sukienkę! Spakowałam się do małej walizki, bo leciałyśmy na około tydzień. Z rana wsiadłyśmy z mamą do samolotu do LA, nie lubię latać, to takie dziwne uczucie.
***
MinHye
Wszystko było ładnie i cudownie, no za wyjątkiem tego, że dostałam pizdę z matmy... kolejną, dopóki nie poszłam do domu. W mieszkaniu zamiast mamusi czekającej z obiadem zastałam kogo? Policjantów, którzy w dodatku poinformowali mnie, że moi rodzice zginęli w wypadku. Załamało mnie to, rozpłakałam się i zadzwoniłam do cioci. Przecież sama sobie nie poradzę, szybko podjęłam decyzję, że zamieszkam z nimi w Korei, bo co mnie trzyma w LA? Ciocia przyjechała na następny dzień razem z moją kuzynką-Soomi. Pomogłam im się rozpakować. Zostają na tydzień, okej. Po tym czasie jadę z nimi do Korei.Moja kuzynka jest trochę przerażająca... Tyle kolorów, co ona ma na sobie, to ja w życiu nie widziałam, ona jest straszna. Będę się musiała przyzwyczaić, bo w końcu będę z nią mieszkać. Ciekawe czy jeszcze zrozumiem co do mnie ludzie mówią, ale mniejsza o to.
Następnego dnia był pogrzeb. Aż mnie zdziwiło, że Soomi ma w szafie cokolwiek czarnego, a tym bardziej, że jest to sukienka... Ja z resztą nie byłam lepsza, nie ubieram się aż tak kolorowo jak Soomi, ale jednak niewiele mam czarnych rzeczy. Po ceremonii poszłyśmy do, od niedawna już tylko mojego, mieszkania. Miałam tam spędzić jeszcze niecały tydzień, to lepiej, bo wszystko tam w LA przypominało mi rodziców i podczas żałoby było mi jeszcze smutniej.
Ostatniego dnia, przy obiedzie rozmawiałam sobie z Soomi o tym, jak teraz wygląda Seoul. Najwidoczniej nic się nie zmieniło.
-Tak w ogóle to wiesz z kim chodzę do klasy?-powiedziała biorąc do ręki to dziwne, kurczakopodobne coś z KFC, które miałyśmy na obiad. No co? Nikomu nie chciało się gotować, a ten fast food miałam pod domem.
-No, z kim?-spytałam biorąc trzy frytki do ust.
-Z Junhong'iem z B.A.P!-odpowiedziała. Prawie wyplułam to co przed chwilą wzięłam miałam w buzi. Z kim?!
-Pierdolisz.-wydukałam z niedowierzaniem.
-Nie mam kogo. -odpowiedziała i się uśmiechnęła.
-Jak to nie masz kogo? A Zelo, to co?-mrugnęłam do niej i wyszczerzyłam kły. Ona pokazała mi język.
-Tsa, chciałabyś, co? Ale padniesz jak ci powiem z kim TY będziesz chodzić do klasy!-odparła zadziwiająco wesoło.
-No z kim?-spytałam zniecierpliwiona, ciekawe kto mi się trafił...
-Z Uppiem!-nie no, to mnie rozjebało. Nie dość, że będę chodzić z jedną trzecią B.A.P do szkoły to z Jongup'em do klasy. Nie wierzę, jestem tak rozanielona, że to gówno z KFC zaczęło mi bardziej niż zwykle smakować. Dobra, dzisiaj wylatujemy, więc trzeba się spakować.
***
SooMi
Przez ten tydzień było mi trochę szkoda Minhye, ale zadziwiająco dobrze sobie z tym poradziła. Ostatniego dnia nawet się pośmiałyśmy... A potem musiałyśmy z mamą pomóc jej spakować cały dom... No, prawie cały, bo resztę prześle mój tata. W samolocie, nie powiem, było wesoło. Stewardessy musiały nas uspokajać co 20 minut. W końcu dawno się nie widziałyśmy. Gdy wysiadałyśmy z samolotu wręcz widziałam nad nimi tą aurę ulgi, one tym normalnie zalatywały... Jesteśmy aż tak nieznośne gdy się spotkamy?-Junhong!-wykrzyknęłam gdy wyszłyśmy przed budynek a ja zobaczyłam tam przyjaciela. Podbiegłam i się do niego przykleiłam. Obok stał JongUp, jego też przytuliłam... Lubię to. Zerknęłam w stronę kuzynki, stała jak wryta, a jej oczy wyglądały jakby coś ćpała. Ja rozumiem-Uppie i Zelo to nasi idole, te sprawy, ale Minhye musi się przyzwyczaić. Puściłam chłopaków i podeszłam do dziewczyny, pociągnęłam ją za rękę i "na chama" przyciągnęłam do chłopaków.
-Jongup, Junhong to jest Minhye,moja kuzynka.-przedstawiłam ją. Tylko im pomachała, jaka ona nieśmiała.
-Annyeong.-powiedzieli chórem. Zelo z powrotem mnie przytulił, on się czasami zachowuje jak miś koala, ale to jest urocze.
-Wsiadajcie.-rzucił Jongup i wskazał na auto. Mogłybyśmy pojechać autobusem, ale Uppie nie pozwala sobie odmawiać. Zmusiłam więc krewną, żeby wsiadła do samochodu. Był to szary Mustang Shelby z dwoma czarnymi pasami. Właściwie to należał on do Yongguka, ale kto by się tym przejmował? Jego wnętrze tak szczerze bardziej mi się podobało niż karoseria. Widziałam, że Minhye jest spięta. Przywyknie, nie ma wyjścia.
Zajechaliśmy do domu. Mama jechała... czymś, co wyglądało jak trochę większa multipla, z rzeczami Min na pokładzie. Zelo i Jongup pomogli nam to wszystko przetransportować na dziesiąte piętro.
-Dzięki chłopaki.-powiedziałam jak już skończyli, musieli się nieźle namęczyć.-Chcecie coś do picia?-spytałam i zaprosiłam ich do środka. Oboje poprosili o to samo-colę. Czasami mnie przeraża to, jak oni są zgodni. Przyniosłam to o co prosili, a po chwili weszła Mihye z moją mamą i ostatnim kartonem. Wskazałam kuzynce jej pokój.-Pomóc ci?-zapytałam, w końcu dziewczyna musi się rozpakować.
-Na razie nie, jak będę Cię potrzebować to powiem.-odpowiedziała, uśmiechnęła się i odeszła.
Usiadłam pomiędzy Zelo a Jongup'em i nalałam sobie coli. Junhong włączył telewizor, leciała jakaś drama. Mimo, że to typowo koreańskie serialiki, to ja ich nie lubię. Wydaja mi się po prostu dziwne, takie przesłodzone. A może twierdzę tak, bo nie pamiętam ja to jest być zakochanym? Z resztą nieważne. Był akurat moment jak chłopak wziął dziewczynę na plecy. A to zbok... To znaczy, Junhong też mnie kiedyś nosił na plecach, ale jemu akurat nie o to chodziło-stwierdził, że jestem zbyt zmęczona i o własnych siłach nie dotrę do szkolnej szafki. Co prawda byliśmy po WF-ie, ale moja kondycja ma się bardzo dobrze. Tylko, że Zelo to Zelo...
-Wyłącz, nudne to jest.-wtrącił Jongup, ten to ma wyczucie.
-Dobrze.-odparł młodszy i przełączył. Wiadomości, nuda. Bez zastanowienia przeskoczył jeszcze kilka kanałów, aż trafił na Disney Chanel. Chyba się zrozumieliśmy, bo zostawił. Z resztą zawsze oglądamy razem kreskówki... Kreatywne zajęcie dla dwojga siedemnastolatków i osiemnastolatka, ale oj tam. Siedzieliśmy tak sobie dobrą godzinę, w między czasie jedząc trzy paczki chipsów na raz. Zadzwonił dzwonek do drzwi.
-Kogo niesie?-mruknął pod nosem Uppie. Wstałam i podeszłam do drzwi, po tym jak je otworzyłam od razu wszedł Yongguk. Ten to się czuje jak u siebie... z resztą mówiłam im kiedyś, że mogą się u czuć jak w domu, Gukkie się do tego stosuje. Podszedł do Uppiego i poprosił o kluczyki, bo musiał gdzieś tam jechać. Chłopak chwilę pogrzebał po kieszeniach i po chwili rzucił liderowi to o co poprosił, ten jak je złapał tak już go nie było. Normalnie "pojawiam się i znikam". Cały Yongguk, czasami nie wierzę, że dzielę z nim nazwisko... Wróciłam do oglądania telewizji. Przed oczami mignęła mi postać kuzynki zmierzającej do kuchni, która krótko potem przyszła do nas. Nalała sobie coli, ukradła nam trochę chipsów, uśmiechnęła się i poszła. Widać było, że chłopaki nadal ją onieśmielają. Jak mówiłam-przyzwyczai się. Oni też na pewno to rozumieją. Dobrze, że jest weekend, będzie miała czas żeby trochę przywyknąć.
Siedzieliśmy tak jeszcze godzinę, a potem poszliśmy do nich. Ja tam mogę przesiadywać całymi dniami, w końcu to tylko dwa piętra wyżej. A i tak nigdy nie mam co robić. Moje życie jest nudne, tak trochę smutek. Z całym zespołem, no bez Gukkiego, postanowiliśmy iść na miasto. Powiedziałam mamie, że będę wieczorem i wyszliśmy. Łaziliśmy sobie po mieście jedząc lody i właściwie wszystko co dało się kupić i było smaczne, gadając, czyli właściwie robiąc to co zawsze. Wróciliśmy wieczorem, ale nocowałam u chłopaków, u Channiego dokładniej. Lubię z nim spać, fajnie się go przytula, taki trochę misiek.
niedziela, 16 lutego 2014
Prolog
~~~~~~~~~~~~P R O L O G~~~~~~~~~~~~
Minhye wraz z rodzicami przeprowadza się do LA w wieku zaledwie ośmiu lat. Mieszkają tam prawie dziesięć lat. Rodzice osiemnastolatki giną w wypadku samochodowym, po poinformowaniu swojej rodziny i pogrzebie rodziców dziewczyna przeprowadza się do Seoulu-do swojej ciotki.
Soomi musi przyzwyczaić się do nowej sytuacji, bo jak dotąd była sama a z kuzynką widywała się tylko jak jechała do ojca, do LA, bo tam pracuje. Chodzi do szkoły, do której uczęszcza także dwóch członków zespołu B.A.P, tam też idzie Minhye. Uczy się i kończy szkołę, poznaje jeden z ulubionych zespołów i po prostu żyje.
Subskrybuj:
Posty (Atom)